KİTAPTA YUNUS EMRE'NİN İSMAİL İLE İMTİHANI

İsmail babasını yıllarca bekledi (aslında babasını bulana kadar hep bekledi ama beklediğinin farkında değildi) ama babası gelmedi.Babasının kendisini unuttuğunu düşündüğü içinde büyük nefret vardı içinde.Bunun yanı sıra babasının yokluğu ve geçirdiği kötü günler onu Allah'tan da uzaklaştırdı ve inanmayan biri haline getirdi.Yunus ise tam tersi Allah (c.c) yolunda ilerliyordu.İkisi de bambaşka yollarda aynı acıyı çektiler.Ama en ilginç olanı karşılaşmalarıydı.

İsmail,karşılaştıklarında kırklı Yunus Emre ise yetmişli yaşlarındaydı.İsmail'in eşkıyalık yaptığı,eşkıyalığıyla nam saldığı günlerdeydi.Yunus o zamanlar çoktan ''Yunus Emre'' olmuştu bile.Tapduk Emre'nin görevini üstlenmiş diyar diyar dolaşıp insanlara ışık oluyordu, daha doğrusu olmuştu.Şimdi sıra tekrar oğlu İsmail'in peşine düşme,onu ölmeden önce son bir defa görmekti.İstediği olduda.

Yunus insanlara yeterince ışık olup,yollarını aydınlattıktan sonra,ölmeden önce İsmail'i bir defa olsun görebilmek için köyüne (Sarıcaköy) gitmeye karar verir.Bu sırada yanında yoldaşı Turakçın da vardır.Yolda giderlerken hiç beklemediği bir anda,beklemediği bir şekilde İsmail ile karşılaşır.Karşılaşma şu şekilde olur;

Yunus ve arkadaşı o sırada Samuel (İsmail) ve çetesinin olduğu bölgeden geçmektedirler.Çete bunları görür ve düşman sanır.İsmail gelenin babası olduğunu bilmeden onlarla savaşmaya başlar.Bu sırada Yunus Emre'ye yıllar yılı yoldaşlık yapmış olan Turakçın'ı öldürür.Aslında Turakçın isteseydi İsmail'i öldürebilirdi ama hikmet bu ya onun Yunus Emre'nin oğlu olduğunu anlar ve kılını bile kıpırdatmaz.Zaten bu karşılaşma Yunus ve oğlunun ilk karşılaşması değildir.Yalnız,ilkinde birbirlerine çok yakın olmalarına rağmen birbirlerini görememişlerdi ama İsmail'in arkadaşı Yunus'u görmüştü.İsmail'in arkadaşı o an bunu hatırlar ve İsmail'e ''bu sana benzeyen adam'' demek ister.Ama o söyleyene kadar İsmail çoktan babasının yanına varmıştır.

Yunus'un hayatı boyunca görmek istediği tek yüz İsmail'in yüzü olmasına rağmen yüzünü tam ona döneceği sırada gözleri kör olur.Ama o bunu umursamadan sadece İsmail'e sarılmak ister.Tabi bu kolay olmaz.Kolay değil,İsmail'in içinde yılların kini vardır.O anda babasına kolayca sarılamasada ilerleyen günlerde içindeki buzların erimesi zor olmaz.Babasının da kendisini yıllarca aradığına inanır.

Yunus'un İsmail ile ilgili en büyük imtihanlarından biri de İsmail'in inanmıyor olmasıydı.Ama Yunus o engelleri de aştı.Oğlunun yüzünü dünya gözüyle göremedi belki ama gönül gözleriyle gördüğüne ne şüphe.